I entered a room with your hanging spirit,
Not scared, only itching with a memory.
And the fact that we are forced to share it.
I realise that for you, it’s a different story.
~
For me, it’s just the time I could’ve spent
On not acting in another of this game’s scenes.
And if I don’t look to play it ever again,
I still wish it were later. I wish it’d never been.
~
~
~
I wish you had said nothing. To me – ever,
The world. The silence that is key to standing,
Pretending would’ve helped us all to bear,
Silence would’ve almost stopped the reminding.
~
With silence, I’ll cover myself.
~
_
My very unfaithful Polish translation:
~
NIE SZUKANIE
~
Czuje dalej twoja obecnosc w tym pokoju,
Nie boje sie, tylko dreczy mnie wspomnienie
I nawet bardziej to, ze jest ono nasze
Chociaz dla ciebie wyglada inaczej
~
Dla mnie, to wspomnienie czasu
W ktorym powinnam zawiesc sie na tobie wczesniej,
I jezeli nigdy cie juz nie spotkam
To juz za wszesnie. To powinno byc zawsze.
~
Ty nie powinienes nic mowic. Do mnie – nigdy,
Do niej, do innych. Nie wytrzymales.
Ignorowanie pomogloby nam wszystkim.
Cisza pomoglaby zaschnac to wspomnienie.
~
Cisza, ktora sie okryje.
